Κάνει δεκτή την ένσταση υπαλλήλου κατά πειθαρχικής αποφάσεως που αφορούσε τα εξής παραπτώματα: α) αίτημα χορήγησης κανονικής αδείας παρά την ενημέρωση από την προισταμένη αρχή ότι ήταν απαραίτητη η παρουσία της υπαλλήλου κατά το χρόνο για τον οποίο ζήτησε την παραπάνω άδεια, β) αναξιοπρεπή για υπάλληλο συμπεριφορά εντός υπηρεσίας – (έκφραση πρόθεσης της υπαλλήλου να απουσιάσει με κανονική άδεια ακόμη και αν δεν είχε αιτηθεί τη χορήγησή της κατά τον προβλεπόμενο χρόνο και δήλωση ότι θα αιτηθεί αναρρωτικής αδείας σε περίπτωση απόρριψης του αιτήματος της), γ) παραβίαση υπαλληλικού καθήκοντος – (απόπειρα αντιγραφής δεδομένων σκληρού δίσκου Η/Υ της υπηρεσίας σε USB).
Κρίθηκε ότι η υπό στοιχείο α’ πράξη δεν συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα, για τις υπό στοιχείο β’ ΄δηλώσεις΄ δεν στοιχειοθετείται το παράπτωμα της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς και δη τη στιγμή που δεν επακολούθησαν αντίστοιχες πράξεις και για την υπό στοιχείο γ’ ενέργεια ότι δεν υπήρξε παραβίαση υπαλληλικού καθήκοντος καθ’ ότι η υπάλληλος ήταν αρμόδια για το χειρισμό του Η/Υ για τις ανάγκες της υπηρεσίας και η αντιγραφή των δεδομένων δεν απαγορευόταν ρητώς από κάποιο εσωτερικό κανονισμό ή έγγραφη απόφαση.
