Επικυρώνει την υπ. αριθμ. 2642/2010 απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά . Καταβολή αποζημίωσης βάσει του άρθρου 106 του Εις Ν ΑΚ σε διδακτικό προσωπικό ΑΕΙ που προσλήφθηκε βάσει του ΠΔ 407/1980 λόγω μη καταβολής δεδουλευμένων .Επιπλέον καταβολή αποζημίωσης 5000,00 € ως χρηματική ικανοποίηση λογω της απαξιωτικής συμπεριφοράς του εκκαλούντος ΝΠΔΔ. ( Η απόφαση κατεστη τελεσίδικη με την υπ αριθμ. 983/2013 απόφαση του ΑΠ ).
Ειδικότερα η απόφαση αναφέρει :
Οι ανωτέρω παραλείψεις τόσο της έγκαιρης ήτοι κατά το χρόνο που ο ενάγων ξεκίνησε να προσφέρει την εργασία του στο εναγόμενο, οριστικοποίησης της κατανομής της πίστωσης που θα αφορούσε το συμφωνηθέν διδακτικό έργο του, όσο και της, κατά τον ίδιο χρόνο , έκδοσης της αντίστοιχης διοικητικής πράξης του Πρύτανη η οποία έλαβε χώρα μετά την λήξη της εργασιακής σχέσης οφείλονται στην στρεβλή και καταχρηστική πρακτική των οργάνων του εναγομένου, στην προκειμένη περίπτωση του Πρύτανη και των μελών των ΓΣ του Τμήματος να ικανοποιήσουν πρώτα τις ανάγκες πλήρωσης των εκάστοτε τμημάτων του εναγομένου σε διδακτικό προσωπικό χωρίς όμως να τηρούν κατά την πρόσληψη τους ή έστω κατά τη διάρκεια λειτουργία των αντίστοιχων εργασιακών σχέσεων τις νόμιμες διατυπώσεις ισχύος τους και ειδικότερα, όπως προεκτάθηκε , πρωτίστως την προηγούμενη της έναρξης της σχέσης εργασίας κατανομή των σχετικών πιστώσεων, την επίσης προαπαιτούμενη έκδοση της οικείας ατομικής πράξης του Πρύτανη, καθώς και την παρεπόμενη έγγραφη κατάρτιση της σύμβασης εργασίας. Η παράνομη αυτή πρακτική των οργάνων του εναγομένου, οφειλόμενη τουλάχιστον στην αμέλεια της προκάλεσε στην υπό κρίση υπόθεση τη συνομολογουμένη αδυναμία τους να διαθέσουν νομίμως στον ενάγοντα εκ των υστέρων την πίστωση που είχε προβλεφτεί για την εργασία του σ αυτό. Άμεση δε συνέπεια των ρηθέντων παρανόμων παραλείψεων του νομίμως εκπροσωπούμενου εναγομένου ήταν να στερηθεί ο ενάγων τις προαναφερόμενες τακτικές αποδοχές τις οποίες θα αποκόμιζε κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων αν δεν είχαν χωρίσει οι παραλείψεις αυτές και τις οποίες – αποδοχές – αυτός δεν ηδύνατο πλέον να διεκδικήσει ούτε στη βάσει έγκυρης σύμβασης εργασίας ούτε στη βάσει αδικαιολογήτου πλουτισμού παρελθόντος άπρακτου του χρονικού διαστήματος για της έγκριση της οικείας πίστωσης από το Ελεγκτικό Συνέδριο, και για τη δικαστική επιδίωξη του. Χρονικό διάστημα που παρήλθε εξαιτίας της παρελκυστικής και αντίθετης στα χρηστά ήθη προσπάθεια του εναγομένου να ψαλιδίσει τα εργασιακά δικαιώματα του ενάγοντος με την λίαν καθυστέρηση υποβολή συμβάσεως για υπογραφή με όρους καταφανώς ανακριβείς σε σχέση με αυτούς υπό τους οποίους προσέφερε ο ενάγων το ένδικο διδακτικό έργο.
